پیشینه تحقیق کمال گرایی

بخشی از متن:

قسمتی از متن:

مفهوم کمال گرایی

ویژگیهای شخصیتی برای یک شخص در طول زمان معمولاً ثابت و بین افراد متفاوت هستند و زیر بنای رفتار را تشکیل می دهند. کمال گرایی یکی از ویژگی های شخصیتی است.

فرهنگ وبستر[1]کمال گرایی روان نژندانه به بی عیب و نقصبودن، کوچکترین اشتباه خود را گناهی نابخشودنی پنداشتن و مضطربانه انتظار عواقب شوم آن را کشیدن تعریف می کند.

هولندر(1978)، برای اولین بار از کمال گرایی به عنوان یک ویژگی شخصیتی نام برد و آن را به صورت داشتن انتظاری بیش از حد مورد نیاز از خود یا دیگران در موقعیتی خاص تعریف کرد.



کمالگرایی به منزله تمایل پایدار فرد به وضع معیارهای کامل و دست نیافتنی و تلاش برای تحقق(برنز[2] ، 1980)، آنها که با خود ارزشیابی های انتقادی از عملکرد شخصی همراه است(فروست و همکاران، مارتن[3]، لاهارت[4]و زرنبلت[5]، 1990)، تعریف شده است.

کمال گرایی یعنی گرایش فرد به داشتن مجموعه ای از معیارهای افراطی و تمرکز بر شکست ها و نقص­ها در عملکرد و اعتقاد به کامل بودن و احساس اضطراب و فشار روانی بالا و ترس از اینکه نتواند مطابق انتظارات خود زندگی کند(فلت و هویت، 1997). و نیز کمال گرایی را نیاز شدید فرد بر انجام تمام کارها، کاملاً بدون عیب و نقص تعریف می کنند.

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.